[D+1500] τα κύρια εμπόδια για την Ένταξη και συμμετοχή, δικαιώματα ατόμων με αναπηρίες και άτομα που έχουν ανάγκη

Τετράγωνο δολιότητα: συνθήκες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, να επικυρώσουν και να εφαρμόσουν τη μεταφορά με το νόμο τίτλο για να δικαιολογήσουν.

Τι είναι η πρωτεύουσα-αναπηρία, έτσι ώστε τα κύρια εμπόδια για την Ένταξη της συμμετοχής και αυτοδιάθεσης δικαιώματα, δηλαδή δικαιώματα των ατόμων με ειδικές ανάγκες και τη φροντίδα των ευάλωτων ατόμων (και τις οικογένειές τους);

Οι κύριες αιτίες της Αυστριακής εφαρμογή της άρνηση και η κωλυσιεργία του ΟΗΕ για την αναπηρία Σύμβαση για τα δικαιώματα, τα οποία μέχρι στιγμής έχουν ίσα που απευθύνονται, αν όχι καθόλου, ποτέ:

1. Ο λόγος είναι πολύ χαλαρά και θα το χαλαρό Ομοσπονδιακό Σύνταγμα και τους άγραφους ευγονική-οικονομικής βασική συναίνεση. Η κυρίαρχη ιδεολογία της υποτίμησης είναι ακόμα το συνταγματικό προσωρινά και το Πνεύμα της εποχής του 1920 λόγω.
2. Η μη εκτελεστότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αυστρία ενάντια στην κρατική αυθαιρεσία στην κοινωνική σφαίρα, τόσο από την πλευρά των ανθρώπων νόμιμα "παράνομη" του νόμου, καθώς και λόγω της οριακής ανθρωπίνων δικαιωμάτων ευαισθητοποίησης σε ολόκληρο το Σύστημα, συμπεριλαμβανομένων των Ανωτάτων δικαστηρίων.
3. Η επίμονη ανθρωπίνων δικαιωμάτων παραβατικότητας, ο νομοθέτης στην Ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τα Κράτη, τα οποία, μεταξύ άλλων, το δίκαιο, τη Χρηματοδότηση και τους πόρους που προορίζονται για την υποκριτική επικύρωση των διεθνών συνθηκών για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την οργανωμένη εφαρμογή του αναβολές σε όλα τα επίπεδα εκδηλώνεται.
4. Η πλουραλιστική ανθρωπίνων δικαιωμάτων άγνοια της κοινωνικής γραφειοκρατία, το διοικητικό όργανο, το οποίο συστημική τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα εγκλήματα και πταίσματα, καθώς και τα διαρθρωτικά, όπως θεσμοθετημένη αδικία για τη συστηματική παραμέληση κοίτα casual, το Entre ένταση κατευθύνσεις, κακομεταχείριση, κακοποίηση και τα βασανιστήρια ως μια μικρή παρεξήγηση, επειδή είναι, de facto, αδιάβροχη κατά της επιβολής του νόμου ανοσοποιητικό.
5. Η ανείπωτη στην πιο βίαιη εφαρμογή της κοινωνικής πρόνοιας αρχή για τα ανθρώπινα δικαιώματα, θέμα, έτσι ώστε οι άνθρωποι της παράνομης επιβολής της αρχής της επικουρικότητας στη διοίκηση και τον προσανατολισμό υποστηρίζει σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές και άνθρωποι ανάξιοι επίπεδο, ακριβώς στην άκρη της παραμέλησης, καθώς και τα συσχετιζόμενα Παραμέληση και τις διακρίσεις, τη βία, την Απομόνωση, το σύνολο entre ένταση κατευθύνσεις και Εξαιρέσεις ως μέσο πρώτη επιλογή διαρθρωτικών μαζική βία.
6. Η προστατευτική πολιτική υπέρ των λεγόμενων "παρόχους υπηρεσιών", έτσι η θέση της Οιονεί μονοπωλίων, και ότι τουλάχιστον το κόστος διπλασιάζεται και, επομένως, προκαλείται μια μείωση κατά το ήμισυ του συνολικού "οφέλη" για εκείνους που Επηρεάζονται, και η Εμφάνιση μιας διαφοροποιημένης και ευέλικτης παροχής υπηρεσιών του τοπίου προληφθεί.
7. Η έμμεση διάκριση των υπηκόων των ατόμων με ειδικές ανάγκες και άτομα με ανάγκη φροντίδας από την αποτυχία να τηρούν την πραγματική απόδοση της εταιρείας από ένα φτηνό Επιβίβασης πολύ κάτω από την αξία του στην καθημερινή και δεκαετίες αξιόπιστες υπηρεσίες. Αυτό οφείλεται πρόωρο και δια βίου εφαρμογή της συντήρησης και υποστήριξης καθήκοντα σχετικά με την αναπηρία ακολουθήσει. Οι άνθρωποι νομικά παρωχημένων κανόνων από αιώνες στην οποία μόνο πολύ χαμηλό προσδόκιμο ζωής για τα άτομα με αναπηρία.
8. Το πραγματικό της διοικητικής δράσης και η ολοκλήρωση της αρχής "στάσιμο πάνω από περιπατητικός" (σε αντίθεση υποκριτικές πολιτικές δηλώσεις), από aussondernde ειδική κόσμους και τα άτομα με αναπηρία γκέτο είναι ένα πολλαπλάσιο των δημόσιων πόρων τιμές παράνομα ρήμα, όπως το πώς τα ανθρώπινα δικαιώματα-υποχωρητικό, ατομικά προσαρμοσμένο, προσωποκεντρική και αυτο-προσδιορίζεται λύσεις που θα χρησιμοποιηθεί.

Translated by Yandex.Translate and Global Translator